KORKUNUN SALTANATI

Bu saltanat sessizdir. Ne savaş ilanına ihtiyaç duyar ne de sınırların aşılmasına. Bir mermi atmaz ama vicdanı vurur; bir duvar yıkmaz ama toplumun omurgasını kırar. Sofralardan başlar, adaletin terazisini bozar, eğitimi çürütür, hukuku susturur. Sonra insanların kalbine korku, diline kin, zihnine ayrılık fısıldar.

İnsanlar hayal kuramaz, aileler borç yüküyle çatırdar, bireyler bırakın bir yıl sonrasını, ertesi günü dahi hesaplayamaz hale gelir. İşte o an toplum çoktan teslim alınmıştır.

İnsan insana yabancılaşır. Ortak değerler çözülür, güven yok olur, ayrılıklar derinleşir. Aynı gökyüzü altında yaşayanlar birbirine düşman hale getirilir.

Bu; çözülmedir, meşruiyetin çöküşüdür, geleceğin kaybıdır, toplumsal travmadır. Bu; korkunun fısıldadığı ayrılık ve cehaletin zaferidir.

Sonuç hep aynıdır: Toplum, sessiz bir çöküş içinde kendi kendini parçalar.

Korkunun saltanatı yalnızca adaleti yok etmez; değerleri de kaybettirir, insanları da böler. Ve hiçbir şey geri alınmaz. Bir kez hâkimiyetini kurdu mu, geriye yalnızca dağılmış bir kalabalığın sessiz çığlığı kalır.

Binlerce yıl aynı toprakta yaşamak hiçbir garanti değildir. Tarih gösteriyor: Adaletini, birliğini ve umudunu kaybeden her toplum, ister 3000 yıl ister 5000 yıl yaşamış olsun, sonunda bölünmeye ve yok olmaya mahkûmdur.

Umutsuz toplum ölü toplum demektir; korku, korkakların kalbinden başlayıp insanlığın bağrına kadar hüküm sürer.

Çetin Ay
BWA BAŞKANI